بهنام جاهدزاده
سیاست مداران ژاپنی که اظهار نظرهای ضدآمریکایی می کنند زیر ذره بین مردم اند. از جمله آسانو یکی از آشنایان ژاپنی من که خیلی وطن پرست است و از وضعیت سیاسی و بین المللی و اقتصادی این روزهای ژاپن زیاد حرص می خورد. همین آسانو چند روز پیش جمله ای گفت که نوع دیدگاه کلی ژاپنی ها نسبت به آمریکا را برایم آشکارتر کرد. او که در مذمت اظهارات ضدآمریکایی یکی از سیاست مداران ژاپنی نظر می داد گفت: «به هیچ وجه نبایدآمریکا را دشمن خود بکنیم!»
به گزارش روزنامه یومیوری در تازه ترین نتیجه نظرسنجی دولت ژاپن از مردم این کشور در مورد محبوبیت کشورهای دنیا تغییرات عجیبی اتفاق افتاده است. تعداد ژاپنی هایی که نسبت به کشور چین احساس خوبی ندارند نزدیک به ده درصد افزایش پیدا کردهو به هشتادو یک درصد رسیده است. درصد ژاپنی هایی که نسبت به کره جنوبی احساس خوبی ندارند هم با نزدیک به 24 درصد افزایش 59 درصد شده است. طبق گزارش دولت ژاپن این مقدار احساس عدم دوستی ژاپنی ها نسبت به همسایگان خود بی سابقه است.
از طرف دیگر، احساس دوستی ژاپنی ها نسبت به آمریکا نزدیکترین متحد ژاپن با دو و نیم درصد افزایش به 84/5 درصد رسیده ...
تاریخ: ۷ آذر ۱۳۹۱
مرکز مطالعات ژاپن | بهنام جاهدزاده /
گاهي بيش از آن كه حقايق اثبات شده علمي در بين مردم رواج پيدا كند، نقل قول‌هايي غير واقعي كه هيچ پايه و اساس علمي ندارند در بين عموم مردم رواج پيدا كرده و آنقدر دهن به دهن مي شود كه به عنوان واقعيت مسلم پذيرفته شده و مبناي اغراض و بحث هاي ناسيوناليستي قرار مي گيرد.
مثلا چند وقت پيش از يك آشناي معتقد و متعهد ايميلي به دستم رسيد كه طبق يافته‌هاي فلان دكتر زبان مردم آينو كه در جزيره هوكايدو زندگي مي كنند اصلاً ريشه فارسي دارد و مردم آينو تحت فشار و محدوديت دولت ژاپن قرار دارد و اين زبان در حال انقراض است و استمداد از مخاطبان براي نجات زبان آينو و احتمالا تحت فشار قرار دادن دولت ژاپن براي به رسميت شناختن آن زبان.
فرستنده ايميل آن را از يكي از سايت‌هاي معروف خبري ايران برداشته بود كه نويسنده آن قبل از اسم خود درجه دكتر بودن خود را از قلم نينداخته بود. این لینک را ببینید!
اين نگران فرهنگ و زبان آينو براي اثبات ارتباط زبان آينو با زبان فارسي به شباهت در شمارش اعداد در هر دو زبان فارسي و آينو پرداخته بود.
Äynu numerals are borrowed from Persian:
1 yäk, ... 
کیوتو | بهنام جاهدزاده:
یکی از دلایلی که در ژاپن آمار جرم و جنایت پایین است و درصد کشف جرم توسط پلیس بالا همین جزیره بودن ژاپن است. دو هفته پیش بود که با همکار ژاپنی ام هایاشی صحبتمان از دستگیری یکی از اعضای تحت تعقیب فرقه ضاله آئوم بود و این که آخرین باز مانده این فرقه که 17 سال است فراری است کجاست و هزاران سوال از روی کنجکاوی خاص آدمیزاد. در ژاپن هر جا بروی عکس مجرمان تحت تعقیب این فرقه را چسبانده اند و برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری این افراد بشود جایزه کلانی تعیین کرده اند.
گفتم خب ژاپن خودش زندان است کجا می خواهد برود؟ هایاشی خنده ناباورانه‌ای سر داد که مثلاً کجای این حرفت با عقل سلیم جور در می آید.
گفتم ببین! ژاپن کشور جزیره ای است و دورتادور آن را آب گرفته است. مجرمی که حساب این جای کار را نمی کند بعد از جرم اگر هم فرار کرد جای دوری نرفته است. فقط در داخل این زندان بزرگ خودش را قایم کرده است. داخل همین زندان هم تمامی خیابان‌ها فروشگاه‌ها هتل‌ها و فرودگاه‌ها و کلا معابر عمومی پر از دوربین‌های مداربسته است که حرکات هیچ جنبنده‌ای از چشمشان پنهان نمی‌ماند.
(ملاحظه بفرمایید ... 
بهنام جاهدزاده:
چندی پیش که فصل شکوفه های گیلاس بود و درختان گیلاس در کیوتو رخت شکوفه بر تن کرده بودند با دوستان ژاپنی رفته بودیم رقص سنتی کیو اودوری را ببینیم. جمعیت زیادی آمده بودند و اکثر خانم های ژاپنی کیمونو برتن به نوبت زیر درخت گیلاس حیاط نمایشخانه می ایستادند و عکس یادگاری می گرفتند. سه چهار مرد و زن توریست چینی هم بودند که با صدای بلند می گفتند و می خندیدند عکس می گرفتند و دماغشان چاق بود و همین باعث می شد توجه آدم را به خودشان جلب کنند.
این توریست های محترم هم مثل بقیه با دیدن درخت گیلاس پر از شکوفه هوس عکس انداختن در چنین مکان زیبایی را کرده و رفتند زیر شاخه های گسترده درخت و از زاویه های گوناگون با ژست های مختلف درحال عکس گرفتن و سردادن قهقه بودند. در همین حین اندک بادی وزید و مقداری از گلبرک ها را در هوا جلوی چشمان این توریست های محترم به رقص درآورد.
ناگهان این عده به وجد آمدند و این بار شاخه ها را از بیخ در بین انگشتان دست گرفته و تا نوک شاخه کشیدند طوری که همه شکوفه شاخه های دم دست را کنده و روی سر یکدیگر ریختند تا ... 
بهنام جاهدزاده/
فضاى رسانه اى در ژاپن به كل متاثر از رسانه هاى اروپا و آمريكاست. حتى بورس ژاپن گوشش به خبرهايى است كه از اروپا و آمريكا مى رسد نه خبرهاى آسيايى يا داخلى.
اين روزها خبرهاى زيادى درباره مساله ايران با جهان غرب در رسانه هاى ژاپنى پخش مى شود. در همه اين خبرها معمولا اسم ايران با صفت " اين كشور كه با چشم پوشى از قطعنامه هاى سازمان ملل به برنامه هسته اى خود ادامه مى دهد" همراه است و خواه ناخواه ايران را ناقض قوانين بين المللى معرفى مى كند كه مستحق تنبيه هاى بين المللى است.
به عنوان مثال چند روز پيش روزنامه "سان كه" ژاپن از موضع نرم دولت ژاپن در قبال تحريم هاى خريد نفت ايران انتقاد كرده بود و توصيه كرده بود ژاپن در اين زمينه روابط خود را با آمريكا همسان كند.
يا در بحث اخبار راديوى ملى ژاپن "ان اچ كه"، نظر دو شنونده پخش شد كه يكى خواستار قطع خريد نفت از ايران و ديگرى خواستار تدابير به موقع دولت براى جلوگيرى از ضربه خوردن اقتصاد ژاپن در صورت اعمال تحريم خريد نفت بودند.
در صحبت هايى كه با آشنايان و دوستان ژاپنى مى كنم نگرانى شان را درباره برخورد نظامى بين ايران ... 
بهنام جاهدزاده:
اصولاً در دنیای کنونی که ارتباطات راحت‌تر و سریع‌تر شده است هر چیزی امکان وقوع دارد و زیاد نباید از اتفاق افتادن وقایعی که دور از ذهن به نظر می رسد تعجب کرد. در دنیای کنونی هیچ زبان یا به طور کلی هیچ فرهنگی مال یک ملت خاص نیست. همه فرهنگ‌ها مال همه ملت‌هاست.
به مناسبت تولد پسرم آمده‌ام به زادگاه همسرم شهر تاکایاما در استان گیفو که تقریباً در مرکز ژاپن قرار دارد و به داشتن خوردنی های لذیذ و شهر تمیز شهرت دارد و همیشه پر است از توریست های اروپایی، آمریکایی و اخیراً چینی‌های مرفه.
چند روز پیش که داشتم برمی گشتم خانه، سر راه خود مغازه تاکویاکی و اوکونومی یاکی دیدم . در یک لحظه هوای تاکویاکی کردم و وارد مغازه شدم. صاحب مغازه مرد میانسالی بود که داشت تاکویاکی هایی را که یک قسمتشان تازه پخته و قالب گرفته بود را با هاشی می چرخاند و به آن‌ها شکل می داد. شفارش هشت عدد تاکویاکی دادم.
در قسمتی دیگری دو اوکونومی یاکی پخته روی تخته اوجاق آماده سرو بودند. خواستم بپرسم که محتویاتشان چه چیزی است. دیدم که صاحب رستوران و یک زن تقریباً سن و سال داری که حدس می‌زدم مادرش باشد سرشان شلوغ است ... 
چندی پیش یکی از دانشجویان زبان ژاپنی با بورسیه بنیاد ژاپن چند هفته ای به ژاپن آمده بود. ازش پرسیدم ژاپن چطوره به نظرت؟ گفت: خیلی امنیت داره! گفتم امنیت داره آره. اما جرم و جنایت هم داره که به چشم تازه واردها نمی آد.
نمونه اش همین امروز روزنامه آساهی در خبری نوشته بود که در اقدامی عجیب یکی از شهروندان ژاپنی در شهر ناگویا در روز روشن با چتر به یکی از مغازه هایی که بیست و چهار ساعته بازند وارد می شود و محترمانه نوک تیز چتر را به طرف مغازه دار نشانه می رود و می گوید:
«لطفا دستپاچه نشوید! دارم بهتان دستبرد می زنم. خواهش می کنم پلیس را خبر کنید!»
مغازه دار بدبخت یا خوشبخت که احتمالا بهتش زده بوده به پلیس زنگ می زند. تا سر و کله پلیس پیدا شود، دزد محترم با مغازه دار جلوی مغازه منتظر پلیس می شوند تا پلیس پیدایش شود. بعد از آمدن پلیس دزد محترم از مغازه دار عذرخواهی می کند و خودش را تسلیم آقا پلیسه می کند.
علت اقدام دزد محترم این بوده است که ایشان قبلا نیز مرتکب جرمی شده بوده اند و دوره زندان را سپری می کرده اند. بعد از سپری کردن دوران بند آزاد ... 
