مرکز مطالعات ژاپن | دکتر محمد کاظم حسنوند |
چکیده:
تغییرات بنیادین در نیمه دوم قرن نوزدهم در اوضاع اجتماعی و اقتصادی سیاسی و علمی اروپا موجبات دگرگونی اساسی در زندگی مردم را فراهم نمود.
رشد فرهنگی اروپاییان و آشنایی بیشتر با تمدنهای شرقی علاقمندی زیادی نسبت به آثار هنری خاور دور به ویژه هنر ژاپنی در بین آنان به وجود آورد.
ژاپنگرایی پدیدهای که در زندگی مردم اروپا نفوذ کرده بود؛ برپایی نمایشگاههای متعدد هنر ژاپنی در اروپا هم زمان با اختراع دوربین عکاسی پیدایش نظریات جدید علمی در رنگ و شکل گیری سبک امپرسیونیسم در اندیشه نقاشان جوان فرانسه سبب گرایش این هنرمندان به چاپهای اوکیو ئه و آثار هنر اروپا را مهیا نمود.
نقاشان اروپا قراردادها و اصول نقاشی غرب را نادیده گرفته و به سوی اصول نقاشی شرقی از جمله رنگ های تخت و درخشان زوایای دید مختلف و موضوعات روزمره زندگی گرایش یافتند.
در این مقاله پیشینه ورود اوکیو ئه به اروپا و تجربیات هنرمندان نسل اول و نسل دوم امپرسیونیسم مورد بررسی قرار گرفته است.

View of Mount Fuji from Harajuku, part of the Fifty-three Stations of the Tōkaidō series by Hiroshige, published 1850
چکیده (انگلیسی):
The second half of the nineteenth century brought fundamental changes in the social, economic, scientific and political life of Europe. Cultural growth of European and becoming more familiar with Eastern civilizations made them to be enamoured to Far Eastern art. Japanism , a phenomena that firmly rooted in the life of European, appearance of Japan at the international expositions in Europe, Invention of camera, appearing new scientific theories in colour and formation the idea of Impressionism in the thought of young French artists made them to have tendency for Ukiyo-e prints and works of great masters such as: Utamaro , Hiroshige and Hokusai. The impact of Ukiyo-e on these artists paved the way for fundamental changes in the art the of Europe. European artists ignored the conventional art of the West and had a tendency towards the rules of Eastern art, such as: flat and brilliant coulours , different viewpoints, interpretation of space and genre picture. This paper discuss the historical background of entering Ukiyo-e art to Europe and studies of the first and second generations of Impressionists.
این مقاله منتشر شده است در:
- نشریه: هنرهای زیبا ـ دانشگاه تهران
- شماره: هنرهای زیبا (دوره: ۱۳ )
- نویسنده: دکتر محمدکاظم حسنوند
کلیدواژهها : اوکییوئه ، چاپ چوبی نقاشی ، اروپا ، ژاپن ، قرن نوزدهم ، امپرسیونیست ها ، فووها ، نبی ها ، هیروشیگه ، هوکاسای ، اوتامارو ، Ukiyo- e ، wood cut print ، painting ، Europe ، Japan ، Ninteenth century ، Impressionists ، Fauves ، Nabis ، Hiroshige ، Hokusai ، Utamaro
دریافت فایل کامل مقاله : [حجم (1.1 MB)]
==========================================================
اوکییوئه
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
اوکییوئه (به ژاپنی: 浮世絵) گونهای از چاپ کلیشۀ چوبی است که در دوران ادو در ژاپن به مرحلۀ باروری رسید. چاپهای چوبی اوکییوئه به موضوعهای روزمره زندگی میپرداخت و به سوژههایی چون کابوکی، ادبیات کلاسیک، آداب و رسوم، مذهب، شعر، طبیعت بیجان، زندگی دربار و غربگرایی توجه نشان میداد. اوکییوئه در واژه به معنای نقاشیهای جهان گذران است. این نقاشیها، زیباییهای زودگذر جهان ملموس را موضوع کار خود قرار میدادند.
روش ساخت
برای ساختن اوکییوئه، ابتدا طرحی را که نقاش بر کاغذی کشیده بود، به روی تختهای از چوب گیلاس کندهکاری میکردند. آنگاه این تخته را رنگ میزدند و کاغذ را با دقت و توجه کافی روی آن قرار میدادند. هر جا که بنا بود رنگهای بیشتری به اثر نهایی اضافه شود، قالبی جداگانه برای هر رنگ ساخته میشد. با پایان کار قالبسازی، بیش از دویست کپی از یک اثر تهیه میکردند و بعد چوب گیلاس را که تحت تاثیر چاپهای متعدد رطوبت گرفته بود، برای شش ماه یا بیشتر در گوشهای میگذاشتند تا خشک شود.
اثرگذاری
آثار هنرمندان بنام اوکییوئه نظیر هوکوسای، هیروشیگه و کونییوشی از طریق کشتیهای تجاری به بنادر اروپایی رسید و با برگزاری نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۶۷ و نمایشگاههای پس از آن به هنردوستان معرفی شد. اوکییوئه منبع الهام موثری برای نقاشان جوان فرانسوی شد و در شکلگیری مکتب هنری امپرسیونیست نقش عمدهای ایفا کرد.