مرکز مطالعات ژاپن
دکتر محمدرضا اسلامی:
یک- در آمریکا ، فقط مساحت ایالت #تگزاس، دوبرابر کلِ مساحت کشور #ژاپن است. [حدوداً]
دو- از #سیصدوهشتادهزارکیلومترمربع #مساحت_ژاپن ، بخش زیادی از آن کوهستان است و قابل سکونت و استفاده نیست.
سه- مزیت اصلی آمریکا در برابر ژاپن ، فقط وسعت و مساحتش نیست. جذب مغزها و نیروهایِ تولید کننده تکنولوژی و دانش از کشورهای مختلف است. دانش در ژاپن [عمدتاً] توسط متخصصین ژاپنی تولید می شود.
چهار- #جمعیت_ژاپن “صدوبیست وشش میلیون” نفر است در حالی که #جمعیت_چین “یک میلیارد و سیصد میلیون نفر” است . بخش مهمی از مزیت چین نسبت به ژاپن ، نیروی کارِ ارزان و جمعیت انبوه متخصصین است. متخصصینی که طی این دو سه دهه اخیر تولید شده اند. لشکری از متخصص ها که چند دهه پیش نبودند.
پنج- ژاپن به مدت چند دهه ، شدیداً ثروتمند می شُد به دلیل برخورداری از شرکت هایِ فن آوری که #مواد_اولیه را از کشورهای دیگر #وارد می کردند و در کشورشان تبدیل به #کالا و محصول می کردند برای #صادرات. خودرو و تلویزیون و دوربین و لب تاب و فولاد و … الان کشورهایی که خودشان مواد اولیه را دارا هستند ، به باشگاهِ صاحبانِ دانش فنی وارد شده اند. شرکت های ژاپنی نگرانند.
شش- داستانِ نگرانی از رقبا، فقط به چین و آمریکا ختم نمی شود. #جمعیت_هند یک میلیارد و دویست وپنجاه میلیون نفر است [نزدیک به چین] و امروزه در هندوستان هم لشکر متخصصین حضور دارند. هند هم در صفِ کنار زدن اقتصاد ژاپن ایستاده است. سیاستمداران ژاپنی نگرانند.
هفت- #دوره_بازگشت_زلزله توکیو حدودا صدسال است. زلزله قبلی ۱۹۲۳ آمده و الان ۲۰۱۷ است و در این مدت در پایتخت زلزله بزرگی نیامده. بعد از آسیب “#۲۳۵_میلیار_دلار”ی #زلزله_توهوکو، بروز زلزله در پایتخت ژاپن، دغدغه جدی دولت است. پتانسیل جُنبایی #گسلهای_توکیو ، ایجاد زلزله با بزرگای هشت (Mw) است. مدیران ارشد نگرانند.
هشت- داستان #کره و #شرکتهای_کره ای را هم همه می دانیم.
– – – – –
اینها گوشه ای از دغدغه ها و نگرانی های مدیران ، سیاستمداران و شرکتهای ژاپنی است. همه ی این موارد را عموم شهروندان ژاپنی می دانند. شما اگر شهروند ژاپنی بودید، چه احساسی داشتید؟
باقی ماندن در قلّه، یا به تعبیر دیگر قلّه نشینی، در دنیایِ امروز که دنیایِ عدد و رقم و حساب و کتاب است ، راحت نیست. به گمان، و وهم و خیال و شعار نمی شود. توشیبا در حال ورشکستگی است و احوال فشار خون سونی هم خوش نیست. پاناسونیک به زجر ، در این رقابت هنوز سرپاست. به والذّاریات [متن بالا: “به زمین خوردنِ غول ها” ]. تویوتا البته همچنان قله نشین خودروسازهاست ولی نگران سونامی خودروسازهای چینی است. مغزها در ژاپن باید فکر کنند و دارند می کنند که : چه باید کرد؟
* در ادامه ی این بحث به مرور خلاصه ی کتاب دکترنقی زاده ، استاد اقتصاد دانشگاه میجی گاکوئین در مقایسه سه اقتصاد ژاپن، آمریکا و چین می پردازیم.
– – – – – –
?پی نوشت: همه ی متن بالا را دوباره بخوانید و [بجز بند پنجم] در همه جا، بجای کلمه “ژاپن” بگذارید #ایران. و اعدادِ متناظر با ایران را جایگزین کنید.[در بند هفتم هم عدد هشت را با “شش و نیم” برای #زلزله_تهران ، جایگزین کنید]. شهروند ایرانی چه احساسی باید داشته باشد؟
به گمانم فقط فکر به کارآفرینی و تولید دانش. دنیای پیش رو، دنیای راحتی نیست.
