-
مرکز مطالعات ژاپن /یک پیام سیاسی برای نشان دادن این موضوع که تهدیدات ترامپ باعث وحشت کیم یونگ اون نمی شوند. لیکن در آمریکا بار دیگر صحبت از گزینۀ «حملۀ پیشگیرانه» به میان می آید
یک پیام سیاسی برای نشان دادن این موضوع که تهدیدات ترامپ باعث وحشت کیم یونگ اون نمی شوند. لیکن در آمریکا بار دیگر صحبت از گزینۀ «حملۀ پیشگیرانه» به میان می آید
آیا موشک کرۀ شمالی که روز سه شنبه ٢٩ اوت ٢٠١٧ بر فراز ژاپن به پرواز درآمد، جنگ را نزدیک می سازد؟
«تمامی گزینه ها روی میز هستند»
واکنش های آمریکا، کرۀ جنوبی و ژاپن از شدت اقدام کیم یونگ اون حکایت دارند لیکن هنوز به درخواست در خصوص اعمال فشار جامعۀ بین المللی بر پیونگ یانگ محدود می شوند.
چین توصیه به هشیاری می کند
چینی ها همچنان نقش میانجیگران «دانا» را ایفاء می کنند. آنها از طریق سخنگوی وزارت خارجۀ خود خبر دادند که خود را در مقابل دو طرفی می بینند که دست به هر کاری می زنند تا تنش ایجاد کرده و تحریک نمایند: یکی با انجام عملیات نظامی مداوم (همان عملیاتی که این روزها تحت رهبری آمریکا و کرۀ جنوبی جریان دارند و به طور مکرر از سوی پیونگ یانگ یک اقدام تحریک آمیز ارزیابی می شوند)، و دیگری با پرتاب مداوم موشک.
ترامپ از لفاظی قلدرمآبانۀ خود دست بر نداشته و گفت که تمامی «گزینه ها روی میز هستند». برخی از تحلیلگران نیز همان گونه که جلوتر خواهیم دید، کم کم به امکان انجام حمله ای پیشگیرانه از سوی واشنگتن علیه کرۀ شمالی می اندیشند اگر چه خطرات آن به یک فاجعۀ احتمالی شباهت دارد.
وقایع
موشک مزبور که سیزدهمین موشک امسال و با فاصلۀ چند ساعت بعد از سه موشک کوتاه برد روز شنبۀ گذشته پرتاب شد، از سونان واقع در شمال شرق پیونگ یانگ، پایتخت کشور در ساعت ۵:۵٧ روز سه شنبه (٢٢:۵٧ روز دوشنبه به وقت اروپا) پرتاب شد.
به احتمال صحبت از یک موشک هواسونگ – ١٢ بوده که به مسافت ٢٧٠٠ کیلومتر و در حداکثر ارتفاع حدود ۵۵٠ کیلومتر به پرواز در آمد. موشک در ساعت ۶:١٢ (ساعت ٢٣:٠۶ به وقت اروپا) بر فراز جزیرۀ هوکایدو واقع در کشور ژاپن به پرواز در آمد. در ساعت ۶:١٢ (به وقت ژاپن) سرانجام در فاصله ۱۱۸۰ کیلومتری شرق دماغه اریمو در هوکایدو در دریا فرود آمده و به سه قطعه تقسیم شد.
یک پرواز ١۴ دقیقه ای که یک بار دیگر موجبات نگرانی جهان و قبل از هر چیز همسایگان آسیایی کرۀ شمالی یعنی سئول و توکیو را فراهم آورد.
مقامات امنیتی به شهروندان ژاپنی در شمال کشور هشدار دادند و آنها تدابیر حفاظتی را که در چنین مواردی پیش بینی شده اند، اتخاذ نمودند.
آنچه تازگی دارد
تفاوت ها نسبت به سابقۀ نزدیک این پرتاب ها دو چیز می باشند:
• این اولین باری است که یک موشک بالستیک (هدایت شده) بر فراز ژاپن پرتاب می شود؛
• یک مسیر متفاوت مورد استفاده قرار گرفته است.
یک موشک هدایت شده
بی بی سی چنین بازگو می کند که در گذشته، کرۀ شمالی اقدام به پرتاب موشک هایی نموده بود که بر فراز ژاپن به حرکت در آمده بودند: به عنوان مثال در سال ١٩٩٨ و سپس در سال ٢٠٠٩. هشت سال پیش کرۀ شمالی این اقدام را اعلام کرده و توجیه نموده بود و اظهار داشته بود که صحبت از راکتی بود که قرار بود یک ماهواره را به مدار بفرستد (تلاشی که سپس به شکست انجامید).
تفاوت اساسی این است که در موارد گذشته صحبت از راکت بود یعنی موشک هایی غیر هدایت شده در حالی که این بار صحبت از یک موشک بود که در نتیجه از یک سامانۀ کنترل برای هدایت واقعی اش به سوی هدف برخوردار بود.
خط سیر
چاد اوکارول، مدیر عامل گروه خطر کره شرح داد که در سال های اخیر پیونگ یانگ از به کارگیری مسیرهای کلاسیک پرتاب دوربرد امتناع ورزیده بود و برعکس از مسیر موسوم به «lofted trajectory» یعنی مسیر دشوار استفاده کرده بود که با آن موشک به ارتفاعی بسیار بالا می رسد لیکن بر روی زمین به نقطه ای نه چندان دور از نقطۀ شروع می رسد.
اوکارول می گوید که این بار مسیر «دوربرد» احتمالاً به واسطۀ دلایل فنی انتخاب گردید.
داده های جمع آوری شده از طریق یک پرتاب آزمایشی با یک مسیر دوربرد نسبت به پرتاب هایی با مسیرهای «دشوار» صورت می گیرند، بهتر و شاخص تر می باشند. اسکات لافوی، تحلیلگر نظامی واشنگتن که توسط تارنمای اخبار ان کی نیوز نقل گردید، توضیح داد که به یک آزمایش با برد کامل نیاز بود.
در ضمن به عقیدۀ اوکارول تصمیم به حرکت بر فراز ژاپن ممکن است به واسطۀ لزوم تفهیم فوری این موضوع به آمریکا صورت گرفته باشد که موشک روز دوشنبه موشکی نبود که به مقصد گوام حرکت می کرد.
سرانجام به طور تلویحی ژاپن نیز مورد تهدید قرار گرفت. کشوری که روز ٢۵ ماه اوت متهم به اعمال تحریم های جدید یک جانبه علیه برخی از سازمان های کرۀ شمالی است.
حملۀ پیشگیرانه
ریچارد هاس، رئیس اندیشکدۀ شورای روابط خارجی که توسط آکسیوس نقل گردید، اظهار داشت که اقدام تحریک آمیز کرۀ شمالی نشان می دهد که دیگر از سوی کیم یک رفتار مسئولانه با هیچ کس حتی با آمریکا قابل تصور نیست. بنا بر این بدون این پیش فرض و بدون یک کنترل واقعی توسعۀ تسلیحات آنها، حملۀ پیشگیرانه برای آمریکا علی رغم مخاطرات و هزینه های بالقوه ای که به همراه دارد، به یک گزینۀ جدی تبدیل می شود.
خیر، برای آمریکا گزینه های نظامی وجود ندارد
لیکن به عقیدۀ یان برمر، بنیانگذار گروه یوروآسیا تعداد اندکی هستند که به طور جدی به این مسئله می اندیشند که آمریکا از یک گزینه نظامی موثق برخوردار باشد. بیشتر روابط با چین خواهد بود که بیشتر رو به وخامت خواهند گذارد با توجه به این که ترامپ فشارهای بیشتری وارد خواهد آورد تا پکن را به کاهش حمایت اقتصادی و تجاری از پیونگ یانگ وادار نماید.
نظر اریک تالماج که آکسیوس از وی نیز نقل می کند، نگران کننده تر است: معلوم نیست که کیم یونگ اون گزینۀ استفاده از تسلیحات هسته ای را به عنوان یک اقدام انتحاری تلقی کند.
به عقیدۀ کارشناسان هسته ای قابل درک است که رژیم پیونگ یانگ بتواند یک حملۀ هسته ای به راه بیاندازد و در عین حال جان سالم به در برد. آزمایش های اخیر حتی برای نشان دادن این موضوع است که در صورتی که احساس کند که مجبور باشد دقیقاً همین گزینه را مد نظر می گیرد.
حرکت سیاسی
به عقیدۀ جیمز آکتون، مدیر برنامۀ مربوط به سیاست هسته ای بنیاد کارنگی برای صلح بین المللی که سایت Defense One از وی نقل می کند، این حرکت کیم یونگ اون به ویژه سیاسی است.
در اصل قصد دارد به ترامپ بگوید که فکر نکند که او را رام کرده است.
به عقیدۀ برخی از ناظران زبان تهاجمی کاخ سفید رهبر کرۀ شمالی را به یک میانه روی بیشتر ترغیب نموده بود و ترامپ این موضوع را خاطرنشان ساخته بود و اظهار داشته بود که در نهایت شدت لحن می رفت که تأثیرگذار باشد و این که کرۀ شمالی کم کم از خود اندکی احترام نشان می داد. بسیار خوب، موشک های روز شنبه و موشک روز سه شنبه خواسته اند به آمریکایی ها توضیح دهند که کیم بیشت از هر زمان دیگری متخاصم است.
مسئلۀ واقعی که اکنون پنتاگون، کرۀ جنوبی و ژاپن باید انجام بدهند این است که چه واکنشی از خود نشان دهند. با توجه به این که شدت لحن (از جمله تمرین های واقعی) به راستی تأثیرگذار نمی باشند.
منبع: پانوراما (ایتالیا)، ٢٩ اوت ٢٠١٧
ترجمه: اداره کل رسانه های خارجی وزارت ارشاد