ایرانی‌ها به خارجی‌ها اعتماد دارند ژاپنی‌ها به خودشان!

بهنام جاهدزاده:

امروز که داشتم می رفتم دانشگاه سر کلاس فشرده تابستانی، یادم افتاد که نوشیدنی با خود برنداشته ام. سر راه خود به فروشگاه بزرگ محل که در آن از شیر مرغ تا جان آدمیزاد پیدا می شودرفتم و یک بطری چای 2 لیتری خریدم تا 4، 5 ساعت مداوم کلاس را بتوانم آب از دست رفته بدنم را جبران کنم.

چیزی که بیشتر در همین فروشگاه بزرگ جلب توجه می کند کار خانم ها، آن هم خانم های جا افتاده ای است که حول و حوش 60 سال دارند. شاید کسی که به فرهنگ کار و زندگی این جامعه آشنا نباشد دلش به حالشان بسوزد و بگوید این بیچاره ها آسایش ندارند. اما آسایش ژاپنی ها زمانی است که برایشان کار فراهم است. در ژاپن اگر کار نکنی زندگی برایت سخت می شود و شاید هم غیر ممکن. برای همین کار از هر نوعش ارزش اجتماعی زیادی دارد و همه کارها از اهمیت برخودار است.

بفرمایید چای سبز!

بعد از این که استاد آمد و یک ساعت و نیمی سخن راند گلوی ما هم خشک شد و در حالی که گلویم را با چای سبز تر می کردم چشمم به نوشته رویش افتاد که “100 در صد چای داخلی”!

احتمالا شما خواننده عزیز در ایران چای 100 در صد خارجی را به چای بی کیفیت و بد طعم داخل که بسته بندی خوبی هم ندارد و هنگامی که از قفسه بر می دارید مقداری از گوشه های آن چای خشک سرازیر می شود ترجیح می دهید. نویسنده این سطور هم مذاقش چای سریلانکایی را ترجیح می دهد که با طعم و بو و رنگ اغوا کننده خستگی یک روز کاری را از تن آدم درمی آورد.

اما تنها چای نیست که ما خارجی اش را ترجیح می دهیم. از خوردنی و پوشیدنی گرفته تا اطلاعات و اخبار و ماشین و ابزار و از هر نوع وسیله ساخت بشر نوع خارجی اش را ترجیح می دهیم و پول زیادی برایش پرداخت می کنیم. این رفتار بی اعتمادی ما را نسبت به هم وطن خود نشان می دهد.

قضیه در ژاپن عکس آن است که در ایران اتفاق می افتد. اعتماد به محصولات داخلی بسیار بالاتر از محصولات خارجی است و شرکت ها از برای تبلیغ کیفیت محصولشان و جلب اعتماد مشتریان خود با افتخار تولید صد در صد داخل را برچسب کالاهای خود می کنند.

از این مساله می توان چند برداشت ساده کرد. اول این که اعتماد ژاپنی ها به همدیگر بسیار بیشتر از اعتمادشان به خارجی هاست. دوم این که خرید محصولات داخلی کمک به رشد صنایع داخلی و به طور غیر مستقیم به گردش در آوردن چرخه اقتصاد داخل است که اشتغال داخلی فراهم می آورد و رشد و شکوفایی اقتصادی برای همه را به دنبال خود دارد. سوم این که در مقایسه با ژاپن هیچ یک از موارد بالا با وضعیت ایران هم خوانی ندارد.