مرکز مطالعات ژاپن | گروه تئاتر «کودکان دنیا» نمایش «هزار درنا» را روزهای 16 تا 19 دی ماه در تالار هنر تهران روی صحنه میبرد.
این نمایش بر اساس نمایشنامه «هزار درنا» نوشتهی کاترین شولتزمیلر توسط اعضای نوجوان این گروه بازنویسی و کارگردانی شده است.
درواقع گروه تئاتر «کودکان دنیا» که در دل مؤسسه آموزشی «کودکان دنیا» شکل گرفته، از نوجوانان 9 تا 13ساله تشکیل شده است. ، این موسسه 4 سال پیش با هدف پژوهش در چگونگی پدیدار شدن روند خلاقیت در کودکان و نوجوانان، پروژهی تحقیق در بازیهای نمایشی و نمایش خلاق را آغاز کرده است. سارا رمضانی 13 ساله نمایشنامه یادشده را بازنویسی کرده و امیر نقوی 12 ساله و درسا صدر محمدی 13 ساله کارگردانی این نمایش را بهعهده دارند.
رکسانا مهرافزون سرپرست و مربی گروه در معرفی این نمایش میگوید: در نمایش «هزار درنا» 20 دانش آموز حضور دارند. آنها به مدت چهار سال است که کار آموزش تئاتر را آغاز کردهاند و این نمایش را به عنوان یک پروژهی آموزشی و پژوهشی آماده کردهاند.
اعضای گروه «کودکان دنیا»، نمایش «هزار درنا» را پیشتر در جشنوارهی بینالمللی تئاتر کودک و نوجوانِ همدان و در هفتهی فرهنگی ژاپن در فرهگنسرای ارسباران روی صحنه بردهاند. داستان این نمایش برگرفته از داستان «ساداکو» دختر بچه 10 ساله ژاپنی است که یکی از قربانیان بمب باران اتمی هیروشیما بوده است. این متن نوشته کاترین شولتز میلر است که بر اساس ترجمه غزل یزدان پناه اجرا میشود.
گوردون واین رئیس خانهی تئاتر کودک و نوجوان فرانکفورت پس از دیدن این نمایش در جشنوارهی بینالمللی تئاتر کودک و نوجوانِ همدان، از تصمیم خود برای دعوت از این گروه جهت اجرا در آلمان خبر داده است.
علاقهمندان برای تهیهی بلیت این نمایش که ساعت 19 اجرا میشود، میتوانند از 5 دی ماه به این آدرس اینترنتی مراجعه کنند: Sayahtheater.com/ticket
رکسانا مهرافزون درباره مراحل آماده سازی این نمایش گفت: چهار سال است این بچهها روی بدن و حس شان کار میکنند. در کنار اینها مطالعات گوناگونی دارند و به تماشای نمایشها هم میروند، ما این بچه ها را براساس استعدادشان دست چین نکردیم بلکه هر کس علاقهمند بود در گروه شروع به کار کرد و در پروسه تمرین هر کس بر اساس تواناییاش مسئولیت خاصی را بر عهده گرفت.
به گفته او مهمترین نکته در این شیوه کاری تشکیل گروه و مشارکت گروهی است.نمایش «هزار درنا» سومین تجربه نمایشی این گروه است اما اولین نمایشی است که به این شکل کار شده چون نمایشهای قبلی آنها اجراهای محدودی داشتهاند، اما قرار است این نمایش به مدت یک ماه در تالار «هنر» اجرای عمومی داشته باشد.
مهرافزون توضیح داد: همه چیز بر عهده خود بچهها است از پروسه تحقیق تا تمرین و حالا اجرا.
او درباره کار کردن با بچهها که در ایران کمتر سابقه دارد، بارها تاکید کرد: کار کردن با بچهها خیلی مهم است. کسانی که میخواهند با بچهها کار کنند، حتما باید آنها را ببینند و بشناسند. ما با مراجعه به کودکی خودمان نمیتوانیم برای بچه ها کار کنیم چون بچهها مدام نسل به نسل و حتی سال به سال در حال تغییر هستند، از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که تئاتر متعلق به یک گروه خاص نیست بلکه مال همه بچههاست و همه بچهها با کار تئاتر بهتر میتوانند فکر کنند. این نمایش همانطور که تماشاگران ایرانی را تحت تاثیر قرار داد مورد توجه میهمانان خارجی جشنوارهی تئاتر کودک و نوجوان همدان هم قرار گفت.
گوردون واین رییس خانه تئاتر کودک و نوجوان فراکفورت که این نمایش بسیار بر او اثر گذاشته بود هم گفت: نمایش بسیار عالی بود و با تماشای آن متوجه شدم میتوانم از تئاتر ایران بیاموزم، چون خود من هم با بچهها کار میکنم خیلی تحت تاثیر این نمایش قرار گرفتم و حالا دوست دارم بدانم این گروه در چه پروسهای این موضوع را انتخاب و آن را کار کردهاند.
وی ادامه داد: آنقدر به زیبایی شناسی اهمیت داده بودند که صحنههای کارشان بسیار لذت بخش بود . بعد از اجرا با بچهها صحبت کردم چون باورم نمیشد خود آنها همه این کارها را انجام داده باشند، این نمایش به خوبی توانست با تماشاگران ارتباط برقرار کند و هدفش سرگرم کنندگی نبود بلکه میخواستند با ما حرف بزنند و چیزی به ما یاد بدهند، بنابراین هدفشان آموزش بود و خیلی خوب این کار را انجام دادند.