معرفی کتاب هایکوی مرگ

معرفی کتاب هایکوی مرگ

هایکوی مرگ
مترجم:معصومه فخرایی
ناشر:شاملو
زبان:انگلیسی-فارسی
تعداد صفحه:64
سال انتشار:زمستان91
نوبت چاپ:اول
شابک :7-364-116-600-978
قیمت:3000 تومان

گردآورنده: یوئل هافمن/ ترجمه‌ی معصومه فخرایی

نشر شاملو/ چاپ اول/ ۱۳۹۱

در سال‌های اخیر، هایکو در ایران طرف‌داران پروپاقرصی پیدا کرده و اندک‌اندک دارد محبوب می‌شود. حتا هایکوسرایی هم رونق گرفته و بعضی از شاعران ایرانی، به سبک ژاپنی‌ها، کوتاه‌سرایی را در پیش گرفته‌اند. سال گذشته، یک مجموعه‌‌‌ی دیگر از هایکوهای ژاپنی به فارسی ترجمه و منتشر شد: «هایکوی مرگ.» این کتاب دربرگیرنده‌ی حدود ۹۰ هایکو از ۸۸ هایکوسراست.

ظاهرن بین هایکوسرایان ژاپن رسم بوده که هنگام نزدیک شدن زمان مرگ‌شان شعری برای مرگ خود بسرایند. البته این شعر همیشه در بستر مرگ سروده نمی‌شده و گاهی شعرا شعرهای مرگ‌شان را مدت‌ها پیش از مردن‌شان می‌سروده‌اند. «هایکوی مرگ» شامل اشعاری‌ست که مضمون اصلی آن‌ها مرگ است و البته هنر شاعران ژاپنی این‌جاست که این مضمون را در لفافه‌ای از نمادها و تصاویر طبیعی پیچیده‌اند. در فرهنگی که با مرگ عجین است و سپوکو و هاراگیری (خودکشی‌های ژاپنی) بخشی لاینفک از زنده‌گی بوده سرودن هایکوی مرگ نباید چیز عجیبی باشد.

مثل اغلب هایکوهای ژاپنی، در هایکوهای مرگ هم طبیعت نقشی پررنگ و محوری دارد و شاعران از المان‌های طبیعی ــ مثل گل‌ و کوه و باران و فصل‌ها و … ــ برای استعاره‌سازی و آفرینش تمثیل بهره می‌گیرند. شاعر ژاپنی حتا وقتی از مرگ صحبت می‌کند نمی‌تواند از زیبایی‌های طبیعت غافل باشد.

خانم فخرایی «هایکوی مرگ» را از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه کرده‌اند و یکی از محاسن کتاب این‌ است که متن انگلیسی هایکوها هم در کنار فارسی آن‌ها چاپ شده است. پیداست که مترجم انگلیسی هایکوها بسیار زبردست و متخصص بوده، چون ریتم و هجاهای شعرها را تا حد ممکن حفظ کرده و انگلیسی‌اش هم بسیار پرداخته و پاکیزه است. البته، از حق نگذریم، کار مترجم فارسی هم در بازآفرینی آهنگ و قالب هایکوها خوب است و با حوصله و ذوق شعرها را به فارسی برگردانده است.

«هایکوی مرگ» از آن کتاب‌هایی‌ست که حتمن به مذاق دوست‌داران شعرهای کوتاه، و به‌خصوص علاقه‌مندان هایکو، خوش خواهد آمد. من که از خواندن آن واقعن لذت بردم. چند نمونه از هایکوهای این کتاب:

ـ خنکا، ناگاه در آب فرو می‌رود، یک مرغ دریایی.

ـ باد پاییزی، گل‌ها همه پژمرده‌اند، اگر می‌خواهی بوز.

ـ تن سال‌خورده‌ام، سنگین شده بر نوک برگ، قطره‌ی شبنمی.

ـ کاش مرگ‌ام، مرگ ناگهانی باشد، با چشمانی دوخته به کوه فوجی.

ـ در شگفت‌ام به کجا می‌برند، ابرهای باران‌زا را، بادهای زمستانی.

ـ رگبار زمستانی، از جاده بالا می‌آید، چتری.

منبع : کتابلاگ
http://www.ketablog.ir/