نوع مقاله: مقاله علمی- پژوهشی
نویسنده: دکتر سید آیت حسینی
استادیار زبان و ادبیات ژاپنی دانشگاه تهران
مجله پژوهشنامه انتقادی متون و برنامههای علوم انسانی
مقاله 6، دوره 16، شماره 41، تابستان 1395، صفحه 99-120 اصل مقاله (333 K)
چکیده
مقاله حاضر میکوشد «فرهنگ یکجلدی فارسی به ژاپنی و ژاپنی به فارسی معاصر» تألیف تسونهئو کورویاناگی (Tsuneo Kuroyanagi) را معرفی و توصیف نماید و شکل و محتوای آن را با معیارهای فرهنگنگاری نوین بسنجد و محاسن و معایب آن را آشکار سازد. این فرهنگ، چکیده کلیه آثار پیشین مؤلف در حوزه فرهنگنگاری است و در هر دو کشور ایران و ژاپن در غیاب فرهنگ لغت دوزبانه قابل اعتنای دیگری، مورد استفاده گسترده دانشجویان، پژوهشگران و مترجمان قرار میگیرد. همانگونه که در پیشگفتار اثر آمده است، مخاطبان این فرهنگ در وهله اول دانشجویان و علاقمندان زبان فارسی در ژاپن هستند و طبعاً این فرهنگ با توجه به نیازهای آنان تألیف گشته است و به همین دلیل نیز استفاده از آن برای دانشجویان زبان ژاپنی در ایران دشواریهایی به همراه دارد، اما از آنجا که مؤلف طبق ادعای خود در ابتدای بخش دوم این فرهنگ، به استفاده دانشجویان ایرانی از این فرهنگ نیز گوشه چشمی دارد، مقاله حاضر به طور خاص با محور قرار دادن نیازهای دانشجویان زبان ژاپنی در ایران به نقد و بررسی این فرهنگ میپردازد.
کلیدواژهها: فرهنگنگاری؛ فرهنگ دوزبانه؛ فارسی؛ ژاپنی؛ کورویاناگی
A Review of “Modern Persian-Japanese and Japanese-Persian Bilingual Dictionary”
Abstract:
The present article attempts to introduce and review Modern Persian-Japanese and Japanese-Persian Bilingual Dictionary by Tsuneo Kuroyanagi, and to evaluate it according to modern lexicographical criteria. This dictionary is a compact version of author’s previous bilingual dictionaries, and is widely used among students, researchers and translators in both Iran and Japan in the absence of any notable alternative. As the author states in the preface, the learners of Persian language in Japan are supposed to be the main users of this dictionary. Consequently the book is designed to meet the needs of this particular group, and its users in Iran face some difficulties when referring to it. However, in the introduction of Japanese-Persian part, the author expresses his expectation that his book will also be used by Japanese learners in Iran. In this review paper, we will mainly concentrate on the needs of Iranian students of Japanese language, and evaluate both form and content of this dictionary from their point of view.
Keywords: lexicography, bilingual dictionary, Persian, Japanese, Kuroyanagi
منابع
-
جعفری، زهرا (1392). «مروری بر مقولۀ نقد فرهنگ لغت و مبانی آن»، ویژهنامه نامه فرهنگستان (فرهنگ نویسی)، اردیبهشت 1392، شماره 5 و6، صص: 75-92.
-
صادقی، علیاشرف (1384). «کلمات روسی در زبان فارسی و تاریخچه ورود آنها»، مجله زبانشناسی، پاییز و زمستان ۱۳۸۴، سال بیستم شماره دوم، صص: ۳-۴۶.
-
قطره، فریبا (1386). «نقش زبانشناسی در فرهنگنویسی امروز»، ویژهنامه نامه فرهنگستان (فرهنگ نویسی)، زمستان 1386، شماره 1، صص: 68-93.
Atkins, Beryl T. Sue and Michael Rundell (2008). The Oxford Guide to Practical Lexicography, Oxford: Oxford University Press.
Jackson, Howard (2002). Lexicography: An Introduction, London: Routledge.
Kuroyanagi, Tsuneo (1998). Pe-Nichi/Nichi-Pe Gendai Perushiago Jiten [Modern Persian-Japanese and Japanese Persian Bilingual Dictionary], Tokyo: Daigaku Shorin.
Masuda, Koh (ed.) (1982). New Japanese-English Dictionary, Tokyo: Kenkyusha.
The Japan Foundation (1986). Basic Japanese-English Dictionary, Tokyo: Bonjinsha.
Zgusta, Ladislav (1971). Manual of Lexicography, The Hague: Mouton.
برای دانلود مقاله بررسی و نقد «فرهنگ یکجلدی فارسی به ژاپنی و ژاپنی به فارسی معاصر» با حجم 333کیلوبایت اینجا کلیک کنید!
