شعرای بزرگ ژاپن؛ ناهوکو تاواراتانی

شعرای بزرگ ژاپن

ترجمه و تألیف: ناهوکو تاواراتانی

نشر توس: 1377

شعر ژاپنی در این عصر با دو گونه شعری هایکو (Haiku) و تانکا(Tanka)در جهان شناخته شد.

هایکو و تانکا دو صورت شعری فوق‏العاده مختصر، اشاره‏ای و موجزند.این شعرها توضیح نمی‏دهند بلکه نشان می‏دهند و بیشتر تصویر کارمایه آن است تا مفهوم.این صورت‏های شعری سرچشمه و ریشه مکتبی شدند که به«اصالت تصویر»معروف است.

خانم ناهوکو تاواراتانی از سال 1364 مقیم ایران گردیده و به عنوان استاد زبان و ادبیات ژاپن مشغول به تدریس شد و کتاب مورد بحث، اولین تألیف و ترجمه ایشان است که در آن کوشیده، بخش دیگری از شعر ژاپن را به ما بشناساند کتاب شامل دو بخش مقدماتی و بخش معرفی شاعران و شعرها و دوپی افزود و یک پیوست است.

در بخش آغازین خانم«تاواراتانی» گونه‏هایی از شعر ژاپنی را معرفی می‏کند اما این اطلاعات مختصر و نارساست.

مولف-مترجم ر این کتاب، شعر ژاپن را به دو دوره قبل از مه ای جی و دوره مه ای جی تقسیم می‏کند که در حقیقت دو دوره شعر سنتی و شعر جدید را دربر می‏گیرد.و آنچه در بخش اصلی کتاب می‏آید، شعر شاعران دوره جدید است.در این بخش به زندگی و شعر یازده شاعر می‏پردازد.

روش نویسنده کتاب، همان روش تذکره‏نویسان قدیم ماست:ابتدا خلاصه‏ای از زندگی، آثار و چند شعر و سرانجام توضیح و تشریح شعرها(و نه نقد آنها).شعرها با متن ژاپنی و آوانگاری و ترجمه فارسی آمده است.اما ترجمه شعرها چندان به دل نمی‏نشیند که شاید یکی از دلایلش، عدم احاطه مترجم بر ظرفیت‏ها ظرافت‏های شعر فارسی باشد.

بخش پی افزود شامل شرح اصطلاحات و توضیحاتی در مورد برخی وقایع و شخصت‏هایی است که در متن آمده.

در پیوست کتاب چند شعر از شاعران ژاپن آمده که برای فاجعه بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی سروده‏اند.و همچنین اشاره‏ای است به فعالیت زنان شاعر در عرصه شعر امروز ژاپن.کتاب از نثری به نسبت روان برخوردار است برای آشنایی بیشتر بخش آغازین پیوست کتاب را مرور می‏کنیم.

«شعرای ژاپنی به طور منتی در زمینه عشق و عاشقی و عرفان شعر می‏سرودند به بطور کلی شعر سرایی ژاپن از سیاست و مسائل اجتماعی به دور بوده است مضامینی چون مشکلات زندگی، احساسات انسان دوستی، میهن پرستی، جنگ و صلح و غیره موضوعاتی هستند که بعد از دوره مه ای جی)Meiji(به عرصه شعر سرایی راه یافتند».(ص 100)