سالخوردگی و گسترش بیماری زوال عقل آینده ژاپن را تهدید می کند

یوتاکا آندو می گوید: «فکر می کنم اگر ما هم به اینجا سر نمی زدیم روستا بیشتر از این خالی می شد. ما این روستائیان را خریدار ته مانده ها می نامیم.»
ساکیکو آندو نیز گفت: «همه ما این افرادی را که در اینجا هستند دوست داریم. سال های سال است که آنان را می شناسیم و به همین علت هر کاری از دست مان بربیابد برای کمک به آنها انجام می دهیم.»
در بخش روستایی در ژاپن، مکان های بسیاری مانند این روستا وجود دارند که اکثریت عمده ی مردم دهه های ۶۰ و ۷۰ عمر خود را می گذرانند یا پیرتر هستند. قرن جاری میلادی که به نیمه برسد بیش از ۴۰ درصد از کل جمعیت ژاپن بازنشسته و سالخورده خواهند بود. هیچ کشوری در دنیا چنین وضعیتی را تجربه نکرده است. لذا تنها پرسش این نیست که دولت چگونه می خواهند هزینه نگهداری از این همه سالمند را تامین کند بلکه پرسش اینجاست که چه کسی قرار است مراقبت و نگهداری را عهده دار شود.

نظام مراقبت و نگهداری از سالمندان در ژاپن بسیار پیشرفته و ثروتمند است و همه ی افراد ۴۰ سال و بالاتر باید به این نظام کمک مالی بکنند. افرادی همچون یوکوساوا و همکارانش نیز از این نظام حقوق می گیرند و وظیفه ی آنان سرکشی به تک تک بازنشستگان است. اما این نظام به شدت زیر فشار قرار دارد و علت آن هم بیماری زوال عقل گزارش شده است. سالمندانی که بیماری زوال عقل مبتلا می شوند به مراقبت کامل نیاز دارند.
شمار بیماران مبتلا به زوال عقل در ژاپن بیش از ۵ میلیون نفر برآورد شده است و این رقم تا سال ۲۰۲۵ به ۷ میلیون نفر افزایش می یابد. راهی را که ژاپن رفته دیگر کشورهای دنیا به زودی تجربه خواهند کرد اما حتی در ژاپن هم هیچ کس نمی داند چگونه با چنین بحرانی کنار بیاید.